Spring naar inhoud
november 21, 2019

Jas

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jas

Een jas (in België ook wel frak genoemd) is een kledingstuk dat men over de normale kleding heen draagt om zich te beschermen tegen kou of neerslag. Jassen hebben gewoonlijk lange mouwen en zijn aan de voorkant open. Ze kunnen gesloten worden door middel van knopen, een ritssluiting, een riem of anderszins, dan wel door een combinatie van deze.

Soorten jassen:

Geef een reactie
november 21, 2019

Broek (kleding)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Broek

Een broek is een kledingstuk dat het bekken omvat en (in tegenstelling tot een rok) aparte openingen heeft voor de benen.

Vrijwel elk kledingstuk dat aan bovenstaande definitie voldoet heet in het Nederlands ‘broek’, In andere talen bestaan er vaak verschillende woorden.

Verschillende broeken zijn:

  • met pijpen tot de enkels (pantalon, lange broek)
  • met pijpen tot over de knieën (plusfours)
  • met korte pijpen (shorts, bermuda, culotte, korte broek)
  • zonder pijpen (broekje, slip)
  • met korte pijpen, bedekking van de borst, banden over de schouders (Lederhose)
  • met lange pijpen, bedekking van de borst, banden over de schouders (tuinbroek)
  • strakzittend (legging)
  • strakzittend met bedekking van de voeten (panty, maillot)

Er zijn enkele uitzonderingen, kledingstukken die aan de definitie voldoen maar geen broek worden genoemd:

In het bovenste deel (d.w.z. onder de gordel) bevinden zich meestal een of meer broekzakken. Ook aan de pijpen kunnen zakken genaaid zijn (cargozakken). Het bovenstuk is sedert de 19e eeuw vaak aan de voorzijde voorzien van een gulp, vooral bij broeken voor mannen, die kan worden gesloten door middel van knopen, klittenband, haken, maar meestal met een rits in combinatie met een knoop. Aan de bovenrand zijn vaak lussen genaaid om de broekriem doorheen te rijgen.

Een broek wordt sterk onderscheiden naar de stof waar deze van gemaakt, waaronder ook de kleur en verder naar het model, waaronder de lengte van de pijpen weer een voorname plaats inneemt. Zo is de korte broek een begrip in de zomer. Belangrijke stoffen zijn denim (spijkerbroek), katoen in het algemeen, corduroy (ribfluweel) en linnen. Daarnaast zijn enkele kunststoffen populair geworden door toepassing als broek (bijvoorbeeld Terlenka).

Onder de broek wordt meestal een onderbroek gedragen. Deze omvat enkel het bekken en soms een gedeelte van het bovenbeen.

Soms wordt een broek met opzet laag gedragen (sagging), waardoor een deel van de onderbroek zichtbaar is. In de V.S. is dit in sommige plaatsen verboden.

Sagging of laag gedragen

[1][2]

Geschiedenis

De broek is een oud kledingstuk, dat vooral populair was bij de Galliërs. De Latijnse term was braccae of bracae. De broek wordt ook in de Bijbel genoemd als onderdeel van de priesterkleding (Exodus (28:42). De Grieken en Romeinen wilden er niet veel van weten en vonden het kledingstuk barbaars. Pas op het einde van de Romeinse tijd – en parallel met de invallen van de Germanen – werd de broek een populair en aanvaard kledingstuk in de Romeinse wereld. Tijdens de Middeleeuwen werd het hét kledingstuk voor de man.

Het is pas sinds ± 1960 dat de broek als kledingstuk voor de vrouw maatschappelijk aanvaard is, onder invloed van de culturele en seksuele revoluties van die tijd.

Soorten

Zoeaaf, 1888

Broeken bestaan in vele soorten en maten, die soms een aparte naam hebben gekregen. Onder andere bestaan de volgende typen:

Geef een reactie
januari 21, 2016

Kleding, wat is het, geschiedenis en soorten kleding

https://nl.wikipedia.org/wiki/Kleding

Kleding

Kleding (ook kledij of kleren, een syncope van klederen) is lichaamsbedekking voor mensen, in essentie nodig voor het behoud van lichaamswarmte. Andere mogelijke redenen voor het dragen van kleding in het algemeen of van speciaal ontworpen kleding:

  • Het bieden van bescherming bij bepaalde beroepsuitoefening.
  • Het herkenbaar maken van het uitoefenen van een beroep of bedrijfsimago.
  • Het uitdrukken van status.
  • Het voldoen aan maatschappelijke eisen en verwachtingen (kledingvoorschrift).
  • Het verhullen van lichaamsdelen die misvormd of beschadigd zijn.
  • Het zich onderscheiden van anderen.
  • Het aantrekkelijk er uit zien.
  • Het verhullen van lichaamsdelen die seksueel opwindend kunnen zijn.

Inhoud

Geschiedenis

In een warm klimaat was de noodzaak voor kleding minimaal. Hoe meer de voorouders van de mens uit warmere klimaten naar de koudere regio’s migreerden hoe vaker zij uit hun omgeving materialen gebruikten om zich te kleden, zeer waarschijnlijk met de materialen die werden verkregen als bijproduct van de jacht op voedsel, zoals dierenhuiden, of het benutten van gedroogde en samengebundelde grassen, om het lichaam gewikkeld of gebonden.

Er bestaat weinig kennis over kleding in de prehistorie, omdat kleding, gemaakt van organische materialen, snel vergaat in de bodem. Er zijn echter in 1988 naalden gevonden gemaakt uit been en ivoor die uit ongeveer 30.000 voor Christus dateren. De vindplaats hiervan was bij Kostenki in Rusland.

Parallel aan de ontwikkeling van de agrarische beschaving werden meerdere mogelijkheden gevonden wat beschikbaar was te gebruiken voor kleding. Het domesticeren van dieren leidde tot het verdere gebruik van de huiden van deze dieren. Tegelijkertijd leidde dit tot het beroep van leerlooier. De huidbedekking van sommige dieren kon gebruikt worden in de vorm van wol. Dit leidde tot het spinnen van wol en verwerken hiervan. De ontwikkeling van landbouw leidde, naast de productie van voedsel, tot het produceren van gewassen die vezels produceerden geschikt voor spinnen en weven, bijvoorbeeld linnen en katoen. Kleermakers leerden deze materialen te verwerken. In de afgelopen eeuw heeft men vezels van kunststof ontwikkeld die geschikt zijn voor kleding. Het maken van kleding heeft zich ontwikkeld van in eerste instantie voor eigen gebruik of de naaste familie naar een grootschalige fabricage. De distributie en de aanschaf gebeurt in winkels.

Afhankelijk van seizoenen en mode zijn er steeds wijzigingen in stijl, stof en afmetingen van de diverse kledingstukken. Kleding wordt vaak aangevuld met het gebruik van accessoires om het lichaam te verfraaien of aantrekkelijk te maken.

Lichaamsluis houdt zich schuil in kleding. Er wordt van uitgegaan dat de lichaamsluis pas kon ontstaan vanaf het moment dat mensen permanent kleding gingen dragen. Door genetisch onderzoek is vast komen te staan dat de lichaamsluis ontstaan is tussen 83.000 en 170.000 jaar geleden.[1][2] Dit suggereert dat het dragen van kleding veel minder lang geleden gebruikelijk is geworden dan men tot op dat moment dacht.

Kleding naar doelstelling

Kleding kan worden ingedeeld naar het doel ervan.

Kleding naar materiaalsoort

Kleding wordt over het algemeen gemaakt van textiel, maar ook wel van andere materialen. De volgende textielsoorten worden voor kleding gebruikt:

Verder worden andere materialen in kleding verwerkt, zoals:

Indeling naar techniek

Kleding wordt op verschillende manieren gemaakt

Productiemethodes

Onderdelen van de kleding

Een mens zal over het algemeen niet slechts één kledingstuk dragen, maar zijn kleding zal uit meerdere onderdelen bestaan.

Verder worden veel accessoires gedragen. Naast sieraden kunnen dat zijn:

Bevestigingsmiddelen

Omdat kleding aangedaan moet kunnen worden en ook weer uitgetrokken, zijn er verschillende bevestigingsmiddelen ontwikkeld.

Andere landen

Uit het buitenland komen wel eens kledingstukken die in Nederland en België ook aanslaan of bekend worden. Voorbeelden zijn:

Geef een reactie
januari 21, 2016

Wat is kleding? Wanneer is het ontstaan? Weke soorten zijn er?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Kleding

Kleding

Kleding (ook kledij of kleren, een syncope van klederen) is lichaamsbedekking voor mensen, in essentie nodig voor het behoud van lichaamswarmte. Andere mogelijke redenen voor het dragen van kleding in het algemeen of van speciaal ontworpen kleding:

  • Het bieden van bescherming bij bepaalde beroepsuitoefening.
  • Het herkenbaar maken van het uitoefenen van een beroep of bedrijfsimago.
  • Het uitdrukken van status.
  • Het voldoen aan maatschappelijke eisen en verwachtingen (kledingvoorschrift).
  • Het verhullen van lichaamsdelen die misvormd of beschadigd zijn.
  • Het zich onderscheiden van anderen.
  • Het aantrekkelijk er uit zien.
  • Het verhullen van lichaamsdelen die seksueel opwindend kunnen zijn.

Inhoud

Geschiedenis

In een warm klimaat was de noodzaak voor kleding minimaal. Hoe meer de voorouders van de mens uit warmere klimaten naar de koudere regio’s migreerden hoe vaker zij uit hun omgeving materialen gebruikten om zich te kleden, zeer waarschijnlijk met de materialen die werden verkregen als bijproduct van de jacht op voedsel, zoals dierenhuiden, of het benutten van gedroogde en samengebundelde grassen, om het lichaam gewikkeld of gebonden.

Er bestaat weinig kennis over kleding in de prehistorie, omdat kleding, gemaakt van organische materialen, snel vergaat in de bodem. Er zijn echter in 1988 naalden gevonden gemaakt uit been en ivoor die uit ongeveer 30.000 voor Christus dateren. De vindplaats hiervan was bij Kostenki in Rusland.

Parallel aan de ontwikkeling van de agrarische beschaving werden meerdere mogelijkheden gevonden wat beschikbaar was te gebruiken voor kleding. Het domesticeren van dieren leidde tot het verdere gebruik van de huiden van deze dieren. Tegelijkertijd leidde dit tot het beroep van leerlooier. De huidbedekking van sommige dieren kon gebruikt worden in de vorm van wol. Dit leidde tot het spinnen van wol en verwerken hiervan. De ontwikkeling van landbouw leidde, naast de productie van voedsel, tot het produceren van gewassen die vezels produceerden geschikt voor spinnen en weven, bijvoorbeeld linnen en katoen. Kleermakers leerden deze materialen te verwerken. In de afgelopen eeuw heeft men vezels van kunststof ontwikkeld die geschikt zijn voor kleding. Het maken van kleding heeft zich ontwikkeld van in eerste instantie voor eigen gebruik of de naaste familie naar een grootschalige fabricage. De distributie en de aanschaf gebeurt in winkels.

Afhankelijk van seizoenen en mode zijn er steeds wijzigingen in stijl, stof en afmetingen van de diverse kledingstukken. Kleding wordt vaak aangevuld met het gebruik van accessoires om het lichaam te verfraaien of aantrekkelijk te maken.

Lichaamsluis houdt zich schuil in kleding. Er wordt van uitgegaan dat de lichaamsluis pas kon ontstaan vanaf het moment dat mensen permanent kleding gingen dragen. Door genetisch onderzoek is vast komen te staan dat de lichaamsluis ontstaan is tussen 83.000 en 170.000 jaar geleden.[1][2] Dit suggereert dat het dragen van kleding veel minder lang geleden gebruikelijk is geworden dan men tot op dat moment dacht.

Kleding naar doelstelling

Kleding kan worden ingedeeld naar het doel ervan.

Kleding naar materiaalsoort

Kleding wordt over het algemeen gemaakt van textiel, maar ook wel van andere materialen. De volgende textielsoorten worden voor kleding gebruikt:

Verder worden andere materialen in kleding verwerkt, zoals:

Indeling naar techniek

Kleding wordt op verschillende manieren gemaakt

Productiemethodes

Onderdelen van de kleding

Een mens zal over het algemeen niet slechts één kledingstuk dragen, maar zijn kleding zal uit meerdere onderdelen bestaan.

Verder worden veel accessoires gedragen. Naast sieraden kunnen dat zijn:

Bevestigingsmiddelen

Omdat kleding aangedaan moet kunnen worden en ook weer uitgetrokken, zijn er verschillende bevestigingsmiddelen ontwikkeld.

Andere landen

Uit het buitenland komen wel eens kledingstukken die in Nederland en België ook aanslaan of bekend worden. Voorbeelden zijn:

Geef een reactie
januari 21, 2016

Arbeidsomstandighedenwet

https://nl.wikipedia.org/wiki/Arbeidsomstandighedenwet

De Arbeidsomstandighedenwet (of kortweg Arbowet) is een Nederlandse wet die regels bevat voor werkgevers en werknemers om de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van werknemers en zelfstandig ondernemers te bevorderen. Doel is om ongevallen en ziekten, veroorzaakt door het werk, te voorkomen.

De Arbowet is een kaderwet. Dat betekent dat hierin geen concrete regels staan maar algemene bepalingen en richtlijnen over het arbeidsomstandighedenbeleid (arbobeleid) in bedrijven. De Arbowetgeving valt uiteen in vier delen:

Inhoud

Wetgevingsgeschiedenis

Bioscoopjournaal uit 1959 over een bedrijfsveiligheidbeurs te Amsterdam

Sinds 1 juli 2005 is de Arbowet aangepast om beter te voldoen aan de Europese Kaderrichtlijn veiligheid en gezondheid van werknemers op het werk (nummer 89/391/EEG).

Met de wijziging per 1 juli 2005 vervalt de plicht voor ondernemers om aangesloten te zijn bij een arbodienst. Een ondernemer mag nu ook zelf de arbotaken uitvoeren, al blijven er taken waarvoor hij een bedrijfsarts in moet schakelen. Daarnaast wordt de preventiemedewerker verplicht. België kende deze al in de vorm van preventieadviseur. Alle Nederlandse ondernemingen zijn verplicht om een of meer (eigen) medewerkers als preventiemedewerker aan te wijzen. Daarvoor maakt het niet uit of de onderneming is aangesloten bij een arbodienst.

In 2006 is een wetsvoorstel ingediend met betrekking tot wijziging van de Arbeidsomstandighedenwet 1998. Het doel is de verantwoordelijkheid van werkgever en werknemers voor het arbobeleid te vergroten. Het arbobeleid wordt niet op gedetailleerd niveau door de centrale overheid geregeld, maar moet zo veel mogelijk tot stand komen binnen ondernemingen, zodat maatwerk mogelijk is. Voor zover Europese regelgeving het toelaat zal de Nederlandse overheid wel de normen bepalen voor de te behalen doelstellingen..

Hoe werkgevers en werknemers de doelen bereiken, kunnen ze per sector regelen. Het idee is dat vakbonden en werkgeversorganisaties een zogenaamde arbocatalogus samenstellen waarin is aangegeven op welke manier en met welke middelen bedrijven de doelvoorschriften kunnen halen.

De gewijzigde Arbowet is ingegaan per 1 januari 2007.

Verantwoordelijkheden

Werkgever en werknemer zorgen samen voor het verbeteren van de arbeidsomstandigheden. De werkgever is uiteindelijk verantwoordelijk, maar overleg met de werknemers is verplicht. Ieder heeft daarin zijn eigen taak:

  • Werkgevers moeten de risico’s van het werk in kaart brengen, verbeteringen voorstellen en het gevoerde beleid evalueren: de RIE-procedure (ook wel RI&E: risico-inventarisatie & -evaluatie). Zij moeten voorlichting en instructies geven over deze risico’s en over de maatregelen die daartegen genomen zijn. Vooral jeugdigen verdienen hier extra aandacht.
  • Werknemers moeten de veiligheidsinstructies opvolgen en beschikbaar gestelde beschermingsmiddelen gebruiken.
  • De ondernemingsraad of personeelsvertegenwoordiging moet instemmen met het arbobeleid. De ondernemingsraad heeft ook overeenstemmingsrecht op de keuze van de arbodienstverlening (maatwerkregeling of vangnetregeling), het contract met de arbodienstverlener en benoemen van preventietaken. Als er geen ondernemingsraad of personeelsvertegenwoordiging is, overlegt de werkgever met de belanghebbende werknemers. Bij een conflict over de arbeidsomstandigheden, moeten werkgever en werknemers samen naar een oplossing zoeken.
  • De arbodienst, waarbij elke werkgever aangesloten kan zijn. Door een wijziging van de Arbowet mag elke werkgever sinds 1 juli 2005 zelf kiezen of hij een gecertificeerde arbodienst (vangnetregeling) of een gecertificeerde arbodeskundige (arbeids- en organisatiedeskundige, veiligheidskundige, arbeidshygiënist of bedrijfsarts) inschakelt, of dat hij de arbotaken zelf uitvoert. Voor de volgende taken is het inschakelen van een bedrijfsarts verplicht:
    • een eventuele aanstellingskeuring (wet op de aanstellingskeuringen);
    • het Arbeidsgezondheidskundig Onderzoek (AGO);
    • advies bij opstellen plan van aanpak na 6 weken ziekteverlof (re-integratie en wet verbetering poortwachter)
  • De Inspectie SZW kan sanctionerend optreden indien er niet aan de bepalingen van de wet voldaan wordt; bij incidenten onderzoekt zij altijd de zaak.

 

Geef een reactie
januari 21, 2016

Britten: Poetin keurde moord op Litvinenko waarschijnlijk goed

http://www.telegraaf.nl/buitenland/25050082/___Poetin_achter_moord_spion___.html

De Russische president Vladimir Poetin heeft de moord op voormalig spion Aleksandr Litvinenko waarschijnlijk goedgekeurd. Die conclusie trekt de Britse commissie die de moord op Litvinenko heeft onderzocht. Rechter Robert Owen presenteerde donderdag het langverwachte onderzoeksrapport.

De Russische president Poetin. De Russische president Poetin. Foto: REUTERS

Litvinenko overleed in november 2006 in Londen, nadat hij was vergiftigd met het radioactieve polonium-210. De 43-jarige Litvinenko zelf beschuldigde op zijn sterfbed de Russische president Vladimir Poetin van de moord op hem. Hoewel de onderzoekers het aannemelijk vinden dat Poetin de moordoperatie heeft bevolen, vonden ze daar kennelijk geen sluitend bewijs voor.

De Britse recherche wees jaren geleden al twee Russen als verdachten aan: Andrej Loegovoi en Dmitiri Kovtoen. Rusland weigerde hen echter uit te leveren. Volgens de Britse onderzoekscommissie hebben de twee Russen Litvinenko inderdaad vergiftigd. Alles wijst er volgens de onderzoekers op dat ze de moord pleegden in opdracht van veiligheidsdienst FSB, Litvinenko’s vroegere werkgever.

Loegovoi zit in het Russische parlement voor partij van ultranationalist Vladimir Zjirinovski. Direct na de verschijning van het onderzoek noemde hij de beschuldiging aan zijn adres “absurd”. Ook Poetin heeft betrokkenheid altijd resoluut van de hand gewezen. Volgens de commissie hadden hij en andere leden van zijn regering motieven om de overgelopen spion uit de weg te laten ruimen.

De voormalige Russische spion Litvinenko bracht de laatste jaren van zijn leven door in Groot-Brittannië, waar hij kritische boeken schreef over de Russische regering en als consultant werkte voor de Britse geheime dienst MI6. Hij was Rusland ontvlucht in 2000, nadat hij in de problemen was gekomen door onthullingen over de FSB. Die was volgens hem onder meer betrokken bij aanslagen op burgers waar Tsjetsjenen de schuld van kregen.

Geef een reactie
januari 19, 2016

Eerste marathon op natuurijs dinsdagavond in Haaksbergen

http://www.nu.nl/schaatsen/4200065/eerste-marathon-natuurijs-dinsdagavond-in-haaksbergen.html

De eerste marathon op natuurijs van 2016 wordt dinsdagavond in de Overijsselse plaats Haaksbergen verreden, zo heeft schaatsbond KNSB laten weten.

De KNSB gaf aan Haaksbergen de voorkeur boven het Groningse Noordlaren.

Beide ijsbanen hebben de vereiste dikte van minimaal drie centimeter, maar de betere weersvoorspellingen voor Haaksbergen geven de doorslag.

In Noordlaren wordt dinsdagmiddag dooi verwacht, terwijl de temperatuur in Haaksbergen rond het vriespunt blijft.

De ijsbanen in Veenoord en Arnhem vielen maandag al af als opties.

De vrouwen in Haaksbergen starten om 18.30 uur, de mannen beginnen een uur later.

Eerste marathon op natuurijs in Haaksbergen

1 / 5

Willem Hut, de competitieleider van het marathoncircuit, bezocht dinsdagochtend de banen in Noordlaren en Haaksbergen. Beide ijsvloeren bleken zo’n 3,5 centimeter dik, in Haaksbergen bij de start- en finishlocatie zelfs 4,5.

”Volgens de verwachting blijft de temperatuur hier in Haaksbergen de hele dag onder nul, in Noordlaren komt de temperatuur boven het vriespunt, zo is de voorspelling. We willen niet het risico lopen dat de ijslaag losser wordt”, legde Hut uit.

Video: IJsmeester meet ijs in Noordlaren

IJsmeester meet ijs in Noordlaren

IJsmeester meet ijs in Noordlaren

Strijd

In het seizoen 2009/2010 zegevierde IJsvereniging Haaksbergen voor het laatst in de strijd om de eerste marathon op natuurijs te mogen organiseren.

Daarna ging de eer drie keer op rij naar IJsvereniging De Hondsrug uit Noordlaren: 2010/2011, 2011/2012 en 2012/2013. Sindsdien vonden er in Nederland geen marathons op natuurijs plaats.

Geef een reactie
januari 14, 2016

Groei mkb is essentieel voor nieuwe banen

http://www.nu.nl/ondernemen/4197228/groei-mkb-essentieel-nieuwe-banen.html

Meer en snellere groei van het midden- en kleinbedrijf (mkb) kan een grote bijdrage leveren aan het herstel van werkgelegenheid.

Dat zei premier Mark Rutte woensdag bij de lancering van het nieuwe ondernemersplatform NLGroeit.

Groeien staat volgens Rutte op het prioriteitenlijstje van veel Nederlandse ondernemers nog op de derde plaats, na winst maken en zorgen voor continuïteit in de onderneming. Maar ”juist groei is essentieel voor de nieuwe banen die we zo hard nodig hebben”, aldus de minister-president.

NLGroeit is een onlineplatform waar ondernemers in contact worden gebracht met andere ondernemers, coaches en opleiders. Het idee is dat die hen kunnen helpen om weloverwogen een volgende stap te zetten in het groeiproces van hun onderneming.

Initiatiefnemers zijn onder meer het ministerie van Economische Zaken en de Kamer van Koophandel. Doel van het project is een snellere groei van mkb-bedrijven. Bedrijven met minder dan vijftig werknemers zijn nu goed voor ongeveer 30 procent van de werkgelegenheid in Nederland. Als deze bedrijven een groeispurt doormaken, kan dat veel extra werk opleveren.

Het startevenement van NLGroeit vond plaats in de Van Nelle Fabriek in Rotterdam. Daarvoor was ook koningin Máxima uitgenodigd. Zij is lid van het Nederlands Comité voor Ondernemerschap en Financiering.

Geef een reactie
april 15, 2015

Kostenbesparing voor werkgevers door minder ongevallen

http://www.veiligheid.nl/nieuws/kostenbesparing-voor-werkgevers-door-minder-ongevallen-

De jaarlijkse verzuimkosten door ongevallen bedragen € 3,2 miljard, waarvan ongeveer een vijfde (€ 620 miljoen) is veroorzaakt door een arbeidsongeval. Om het aantal ongevallen terug te brengen, bundelen VeiligheidNL en INVITRA de krachten en ontwikkelen samen VeiligXXL. Dit unieke online preventieprogramma zorgt voor minder ongelukken op het werk, thuis en in het verkeer. Het programma levert aantoonbaar aanzienlijke kostenbesparingen op.

VeiligheidNL heeft jarenlange ervaring met monitoring van ongevalscijfers en beschikt over programma’s om ongevallen te voorkomen. INVITRA is de ontwikkelaar van de trainingsmethode
X-Learning. Samen ontwikkelen zij de ijzersterke en effectieve e-interventie VeiligXXL. Als eerste wordt het programma ‘Veilig werken voor professionals’ gelanceerd, specifiek gericht op werkgevers en werknemers. Hierna volgt het programma ‘Veilig thuis en onderweg’, waarin ook partner en gezin betrokken worden. Directeur Eric Tolboom van INVITRA: “De kracht van VeiligXXL zit in de aanpak die gericht is op sturing van onbewust gedrag. De deelnemer wordt op basis van risicoprofielen periodiek benaderd. De trainingen helpen op effectieve wijze om ongevallen te voorkomen.”

Kostenbesparing
Voor werkgevers kan VeiligXXL een aanzienlijke besparing op verzuimkosten opleveren. Werkgevers die het programma inzetten, brengen het aantal arbeidsongevallen aantoonbaar omlaag. En dit betekent minder verzuim en hogere productiviteit. Het spreekt voor zich dat dit tot financieel voordeel kan leiden. Om het effect nog verder te vergroten, kunnen extra modules gericht op het voorkomen van sportblessures, valletsels en andere privé-ongevallen worden ingezet.

Veilig gedrag stimuleren
INVITRA is de drijvende kracht achter e-Driver, een programma dat werkt op basis van de X-Learning methode. Onderzoek heeft aangetoond dat deelnemers van e-Driver 22% minder vaak betrokken zijn bij verkeersongevallen. “Het moment is nu aangebroken om deze succesvolle methode in te zetten op andere veiligheidsterreinen. De samenwerking met VeiligheidNL is daarom een heel logische stap”, aldus Eric Tolboom. VeiligheidNL onderschrijft dit: “Wij weten wat werkt in preventie. Al jaren ontwikkelen wij effectieve programma’s, trainingen en campagnes, die wij in deze samenwerking via X-Learning gaan inzetten. Een gouden combinatie en een primeur in Nederland”, zegt directeur Vera Verdegaal van VeiligheidNL. Bedrijven kunnen vanaf medio 2015 starten met de programma’s van VeiligXXL.

Geef een reactie
april 15, 2015

PromWTX Livejournal blog

http://promwtx.livejournal.com/data/rss

Bekijk ook mijn blog op Livejournal. Ook daar zijn interessante artikelen te vinden.

Geef een reactie
« Oudere berichten